Στο σημερινό άρθρο θα μιλήσουμε για έναν ακόμη άγνωστο στην χώρα μας Έλληνα, ο οποίος μέσα από μια κινηματογραφική ζωή κατάφερε να ανέλθει στα υψηλότερα αξιώματα μιας πολύ μακρινής χώρας και να καταξιωθεί ως ευεργέτης, μεταρρυθμιστής, πολιτικός και άνθρωπος των γραμμάτων. Σήμερα θα μιλήσουμε για τον σπουδαίο Βαρθολομαίο Μίτρε- Μαρτίνεζ!
Πρώτα πρώτα ας εξετάσουμε την ελληνική καταγωγή του Βαρθολομαίου, δεδομένου ότι ο ίδιος δεν έζησε ποτέ στην Ελλάδα. Ο παλαιότερος γνωστός και επιβεβαιωμένα πρόγονος του Βαρθολομαίου ήταν ο Δημήτριος Βεντούρα Μητρόπουλος του οποίου η οικογένεια φαίνεται πως μετανάστευσε από την Χειμάρα της Βορείου Ηπείρου στην Ισπανοκρατούμενη Νάπολη ύστερα από την αποτυχημένη επανάσταση της Χειμάρας εναντίον των Οθωμανών το 1596. Εκεί ο Δημήτριος Βεντούρα Μητρόπουλος που ήταν στην ουσία ο προ προ πάππους του Βαρθολομαίου, μετά την ενηλικίωσή του το όνομα μητρόπουλος ισπανοποιείται σε Μίτρε και ο ίδιος αναζητάει την τύχη του στον ισπανικό στρατό, που τότε επεδίωκε να επιβάλει την κυριαρχία του στις αποικίες της νοτίου Αμερικής. Ετσι, εντάσσεται στις στρατιωτικές δυνάμεις του δον Φρανσίσκο Ρετάνα και το 1690 φθάνει στο Ρίο ντε λα Πλάτα της Αργεντινής, για να εγκατασταθεί, τελικά, στο Μπουένος Αϊρες ως στρατιώτης της φρουράς της πόλης.
Εκεί έζησε, παντρεύτηκε και έκανε παιδιά, διατηρώντας την ελληνική του καταγωγή και δημιουργώντας στην πραγματικότητα μια ελληνική δυναστεία ανδρών που είχαν ισχυρή παρουσία στη στρατιωτική και πολιτική ζωή των πόλεων τους. Ένας από αυτούς ήταν και ο πατέρας του Βαρθολομαίου, ο Αμβρόσιος Μίτρε που διακρίθηκε στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας της Αργεντινής του 1810- 1816. Και κάπως έτσι φτάνουμε στον Βαρθολομαίο ο οποίος γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1821.
Ο νεαρός Βαρθολομαίος από πολύ νωρίς έδειξε την κλίση του και στα γράμματα παρότι ο πατέρας του φαίνεται πως τον προόριζε για αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Το 1829 έστειλε τον 8χρονο -τότε- Βαρθολομαίο στο αγρόκτημα ενός φίλου της οικογένειάς του ο οποίος και ήταν αδελφός του Αργεντινού δικτάτορα Χουάν Μανουέλ ντε Ρόχας. Πολύ σύντομα όμως, ο Ρόχας τον έστειλε πίσω στο Μπουένος Αϊρες, δίνοντας του ένα σημείωμα που έγραφε το εξής: «Πείτε στον ντον Αμβρόσιο ότι αυτός ο νεαρός δε χρησιμεύει ούτε πρόκειται να χρησιμεύσει σε τίποτε, καθώς όταν βλέπει μια σκιά, ξεκαβαλικεύει και στρώνεται στο διάβασμα».
Μετά από αυτό ο Βαρθολομαίος μπήκε, στα 15 του, στη στρατιωτική ακαδημία, απ' όπου και αποφοίτησε τρία χρόνια αργότερα με το βαθμό του ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού, ενώ παράλληλα ενεπλάκη και με την πολιτική, ως μέλος του Έγχρωμου Κόμματος. Με την αποφοίτησή του εντάχθηκε στον στρατό της Ουρουγουάης, ο οποίος τότε ετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει στον ποταμό Ροζάριο τον στρατό ενός αργεντινού κυβερνήτη δύο επαρχιών. Την παραμονή της μάχης, ο Βαρθολομαίος έλαβε ένα γράμμα από τον πατέρα του, βγαλμένο κυριολεκτικά από το πνεύμα της αρχαίας Σπάρτης. Το γράμμα έγραφε: "Ελπίζω να ξέρεις πώς να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Αν πεθάνεις, θα έχεις εκπληρώσει την αποστολή σου, αλλά φρόντισε να μη συμβεί αυτό. Εάν σε χάσω (κάτι που μπορεί να συμβεί και για το οποίο είμαι προετοιμασμένος), η τιμητική ανάμνηση που ελπίζω να μου αφήσεις θα παρηγορήσει την υπόλοιπη θλιβερή μου ζωή. Ετσι, αγαπητέ μου γιε, είσαι η ελπίδα μου".
Τελικά ο νεαρός Βαρθολομαίος όχι μόνο επέζησε, αλλά διακρίθηκε κιόλας και λίγα χρονια μετά είχε προαχθεί στον βαθμό του λοχαγού! Ύστερα παντρέφτηκε, έκανε δύο κόρες και τέσσερεις γιους κι ένα χρόνο αργότερα, ως φιλελεύθερος πια, επιέστρεψε στην Αργεντινή, τάχθηκε ενάντια στον δικτάτορα Ρόχας και πήρε μέρος στην ανεπιτυχή επανάσταση για την ανατροπή του. Μετά την καταστολή του κινήματος, ο Βαρθολομαίος βρέθηκε εξόριστος στην Ουρουγουάη, την Βολιβία, το Περού και τη Χιλή ώσπου να επιστρέψει το 1851 στην Αργεντινή και να πετύχει τελικα, ένα χρόνο αργότερα, την ανατροπή του Ρόχας.
Μετά την ανατροπή του Ρόχας οι 13 επαρχίες της σημερινής Αργεντινής συνενώθηκαν από τον Χοσέ ντε Ουρκίσα, όμως η μοναδική επαρχία που αρνούνταν την ένωση ήταν και η σημαντικότερη, αυτή του Μπουένος Άιρες! Έτσι, ο Βαρθολομαίος εκλέχθηκε το 1860 κυβερνήτης του Μπουένος Άιρες υποσχόμενος την ολοκληρωτική ενοποίηση του κράτους της Αργεντινής. Πραγματικά, το 1861 ο Βαρθολομαίος Μίτρε μετά από την μεγάλη μάχη στο Παβόν της Αργεντινής, νίκησε τον Ουρκίσα και τον υποχρέωσε να αποσυρθεί.
Έτσι ο δρόμος ήταν πια ανοιχτός. Έναν χρόνο μετά προκηρύχθηκαν εκλογές και στις 14 επαρχίες της Αργεντινής και ο Μίτρε έγινε ο πρώτος Πρόεδρος Δημοκρατίας της ενωμένης Αργεντινής. Η εθνική ενότητα ήταν γεγονός και έτσι άρχισε μια περίοδος προόδου και μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς της χώρας. Εκτός όμως από αυτά ο Βαρθολομαίος άφησε και σημαντικό πολιτιστικό έργο.
Μετά το τέλος της προεδρικής θητείας του ίδρυσε την εφημερίδα La Nación, η οποία εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι μία από τις κορυφαίες εφημερίδες της Νότιας Αμερικής. Επίσης, έγραψε ποίηση και μυθοπλασία και μετέφρασε στα ισπανικά τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, ενώ είναι επιβεβαιωμένο πια, πως εκτός από τις υπόλοιπες γλώσσες μιλούσε άπταιστα και την ελληνική παρότι δεν έζησε ποτέ στην Ελλάδα. Τα ελληνικά άλλωστε ήταν η πιο δημοφιλής γλώσσα στην Αργεντινή εκείνης της περιόδου εκτός φυσικά από τις επίσημες.
Ο Βαρθολομαίος Μίτρε πέθανε τελικά, σε ηλικία 85 ετών, στις 19 Ιανουαρίου 1906 στο σπίτι του. Η σορός του συνοδεύτηκε από τεράστιο πλήθος ενώ στο κοιμητήριο Ρεκολέτα βρίσκεται μέχρι σήμερα ο τάφος του, μεταξύ των τάφων πολλών σπουδαίων προσωπικοτήτων της Αργεντινής, όπως οι πρόεδροι της χώρας, η Εύα Περόν και ορισμένοι κάτοχοι βραβείων Νόμπελ.
Αν και ο Ηρακλής είναι από τους σημαντικότερους και πιο γνωστούς ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, λίγοι γνωρίζουν πως είχε έναν αδερφό και μάλιστα δίδυμο, τον Ιφικλή. Υπήρχε ωστόσο μία ιδιαιτερότητα: Ο Ηρακλής ήταν γιος του Δία που γεννήθηκε μετά την εξαπάτηση της Αλκμήνης για να κοιμηθεί μαζί του, ενώ ο Ιφικλής ήταν γιος της Αλκμήνης και του...
Στη σκανδιναβική μυθολογία πρωταγωνιστεί η έννοια της "Βαλχάλα¨, το μέρος όπου κατέληγαν οι ενδοξότεροι πολεμιστές όταν πέθαιναν στη μάχη και ο λόγος που οι "Βικινγκς" ήταν ένας ατρόμητος και αδίσταχτος πολεμικός λαός. Πώς όμως γινόταν η επιλογή των ηρώων για τη Βαλχάλα και τι ήταν η "Επέλαση των Βαλκυριών" που έχει εμπνεύσει από κόμικ μέχρι και...
Η Μεγάρα στην ελληνική μυθολογία ήταν πριγκίπισσα της Θήβας και πρωτότοκη κόρη του βασιλιά Κρέοντα. Λίγα είναι γνωστά για εκείνη πριν τον γάμο της με τον ημίθεο Ηρακλή αλλά η σημαντική ιστορία της αντιπροσωπεύει ένα συχνό αρχέτυπο της ελληνικής μυθολογίας: αυτή του αθώου θύματος που βρίσκει έναν τραγικό θάνατο.
Η Βασίλισσα του Σαβά εμφανίζεται σε πολλά ιερά κείμενα, συμπεριλαμβανομένης της Εβραϊκής και της Χριστιανικής Βίβλου, του Ισλαμικού Κορανίου και της Αιθιοπικής Kebra Nagast. Η επίσκεψη της βασίλισσας του Σαβά στην αυλή του Σολομώντα περιγράφεται σε μία σύντομη βιβλική αφήγηση. Κι όμως αυτή η απλή αφήγηση έχει εμπνεύσει χιλιάδες θρύλους και έργα...
Η συζήτηση γύρω από τη γενετική καταγωγή των σύγχρονων Ελλήνων παραμένει ένα θέμα που συνδυάζει επιστήμη, ιστορία και εθνική ταυτότητα. Πόσο κοντά βρίσκονται, άραγε, οι σημερινοί Έλληνες στους αρχαίους προγόνους τους;
Έχοντας μεγαλώσει και λάβει την ελληνική εκπαίδευση, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μια παγιωμένη άποψη σχετικά με τον ρόλο που διαδραμάτισε και διαδραματίζει η χώρα μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ωστόσο κανείς μας δεν μπορεί με απόλυτη βεβαιότητα να είναι σίγουρος εάν αυτή η "υποκειμενική" συλλογική άποψη των Ελλήνων, βρίσκει αντίκρισμα και στους...
Πολύ συχνά ακούμε να γίνεται λόγος για τους Έλληνες ομογενείς. Ακούμε ιστορίες ανθρώπων που άφησαν πίσω, συνήθως σε νεαρή ηλικία, την πατρίδα και μέσα από πολλές περιπέτειες και σκληρή δουλειά κατάφεραν να καταξιωθούν σε κάθε άκρη της γης. Πολλοί απ'αυτούς μάλιστα βρίσκονται πια σε κομβικές θέσεις με πολύ μεγάλη επιρροή!
