Πότε έγινε το πρώτο υπερηχογράφημα εμβρύου και πώς σχετίζεται με...τους ανιχνευτές μετάλλων;

 Το μαιευτικό υπερηχογράφημα ή προγεννητικό υπερηχογράφημα σήμερα αποτελεί τυπικό μέρος της προγεννητικής φροντίδας σε πολλές χώρες, καθώς μπορεί να παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την υγεία της μητέρας, το χρόνο και την πρόοδο της εγκυμοσύνης, καθώς και την υγεία και την ανάπτυξη του εμβρύου. Αν και οι υπέρηχοι είναι συνηθισμένοι σήμερα, η τεχνολογία υπερήχων δεν ξεκίνησε επίσημα στην ιατρική μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950.

Τι είναι το υπερηχογράφημα;

Κατά τη διαδικασία του μαιευτικού υπερηχογραφήματος χρησιμοποιείται ιατρικός υπέρηχος για τη δημιουργία οπτικών εικόνων σε πραγματικό χρόνο του αναπτυσσόμενου εμβρύου στη μήτρα. Μπορούμε να ορίσουμε τον υπέρηχο ως τα ηχητικά κύματα με πολύ υψηλή συχνότητα, πάνω από το εύρος της ακουστικής συχνότητας, τα οποία δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από το ανθρώπινο αυτί, κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τα UV στο οπτικό πεδίο.

Πώς σχετίζεται το υπερηχογράφημα με τον ανιχνευτή μετάλλων;

Οι υπέρηχοι γενικά χρονολογούνται από το 1800, όταν οι φυσικοί μελετούσαν τα θεμελιώδη στοιχεία των ηχητικών δονήσεων. Μετά από πολυετή έρευνα στα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και συνεχείς βελτιώσεις, σχεδιάστηκε το σύστημα SONAR (Sound Navigation and Ranging) για τη χαρτογράφηση του βυθού, το RADAR και ο ανιχνευτής μετάλλων. Αυτές οι συσκευές είναι στην πραγματικότητα οι πρόδρομοι του ιατρικού εξοπλισμού υπερήχων που χρησιμοποιούμε σήμερα και οι οποίοι βασίζονται στις ίδιες αρχές λειτουργίας, με τη διαφορά ότι ο σχεδιασμός και το εύρος χρήσης τους είναι πιο περίτεχνα και πιο εξελιγμένα.

Η πρώτη ιατρική χρήση του υπερηχογραφήματος

Ο Σκωτσέζος γιατρός και καθηγητής μαιευτικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης Ian Donald ήταν ένας από τους πρωτοπόρους στην ιατρική χρήση του υπερήχου. Τον Ιούλιο του 1955, δανείστηκε μια βιομηχανική μηχανή, η οποία ήταν σχεδιασμένη για να εντοπίζει ελαττώματα στα βιομηχανικά πλοία, και άρχισε να πειραματίζεται με αυτήν στους κοιλιακούς όγκους των ασθενών του. Το άρθρο του "Investigation of Abdominal Masses by Pulsed Ultrasound" δημοσιεύτηκε στο The Lancet το 1958.

Το πρώτο μαιευτικό υπερηχογράφημα

Ο Ian Donald ανακάλυψε με τη μελέτη του ότι διαφορετικοί ιστοί αντιδρούν διαφορετικά στους υπερήχους, παρέχοντας πληροφορίες. Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ανάπτυξη ενός μελλοντικού μωρού μπορεί να παρακολουθείται μέσω υπερήχων. Η νέα τεχνολογία έγινε αποδεκτή αρκετά εύκολα και ξεκίνησε να χρησιμοποιείται στην κλινική μαιευτική από τις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Η πρώτη ακριβής ανίχνευση της καρδιακής δράσης του εμβρύου, χρησιμοποιώντας υπερήχους, αναφέρθηκε και τεκμηριώθηκε το 1972. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η χρήση υπερήχων έγινε σχεδόν ουσιαστικό μέρος της φροντίδας που παρέχεται στις έγκυες γυναίκες και τα έμβρυά τους, καθώς με διάφορες μετρήσεις μπορούσε να πετύχει πρώιμες διαγνώσεις εμβρυϊκών ανωμαλιών. Ένα υπερηχογράφημα εμβρύου μπορεί να βοηθήσει τον ιατρό να εντοπίσει μια εγκυμοσύνη εκτός της μήτρας (έκτοπη κύηση), να προσδιορίσει την ηλικία του εμβρύου και να προβλέψει την πιθανή ημερομηνία τοκετού.

 Φυσικά, οι εξελίξεις και οι βελτιώσεις του υπερηχογραφήματος εμβρύου συνεχίστηκαν και κατά την επόμενη δεκαετία, από το 1980 έως το 1990. Στη δεκαετία του 1980 εισήχθη η πρώτη τεχνολογία 3D υπερήχων, αλλά μόλις το 1986 λήφθηκε η πρώτη τρισδιάστατη εικόνα ενός εμβρύου. Αργότερα, στη δεκαετία του 1990, έκανε το ντεμπούτο της η τεχνολογία 4D υπερήχων, η οποία δείχνει και κίνηση.

Διαβάστε περισσότερα: