•Η Ζαχάροβα κατήγγειλε την Αθήνα ότι ακολουθεί «προκλητική και συγκρουσιακή πολιτική» εναντίον της Ρωσίας, στηρίζοντας «ναζιστικό καθεστώς» στην Ουκρανία και κατηγορώντας την Ελλάδα ως μία από τις πρώτες χώρες που προμήθευσαν όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία.
•Δεν προσδιόρισε τη μορφή ή το εύρος της ρωσικής απάντησης αλλά προειδοποίησε για...
Πώς βρέθηκαν οι 100.000 Έλληνες στην Ουκρανία που μάθαμε μετά τον πόλεμο;

Μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, πολύ περισσότεροι Έλληνες έμαθαν για την ελληνική μειονότητα στην ουκρανία. Μάθαμε τον αριθμό αυτών των ομογενών μας, σε ποιες περιοχές κατοικούν και σε πολύ γενικές γραμμές μερικά κομβικά ιστορικά σημεία της πορείας τους. Πολλοί όμως αναρωτιούνται ακόμη. Πώς βρέθηκαν εκεί 100.000 χιλιάδες άνθρωποι ελληνικής καταγωγής, οι περισσότεροι να μιλούν ακόμη ελληνικά, να γιορτάζουν τις επετείους της μητέρας πατρίδας και να κρατάνε τόσο στενούς δεσμούς με την ελληνική μας παράδοση. Οι απαντήσεις αυτές βρίσκονται πολύ πίσω στον χρόνο και είναι μια καλή ευκαιρία να τις θυμηθούμε.
Η ιστορία των ελλήνων στην περιοχή αυτή ξεκινάει περίπου 2.500 χρόνια πριν, ήδη από τον 6ο αιώνα προ χριστού. Οι αρχαίοι Έλληνες μεταξύ των περιοχών τις οποίες εποίκησαν, εγκαταστάθηκαν και στα παράλια της μαύρης θάλασσας φτάνοντας τον 5ο αιώνα μέχρι και στα νότια παράλια της κριμαίας. Την χερσόνησο της κριμαίας, οι αρχαίοι Έλληνες την αποκαλούσαν Ταυρίδα και τους κατοίκους της, Ταύρους ένα όνομα που προέρχεται από την αρχαία παράδοση. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο ηρακλής όργωνε αυτή την γη χρησιμοποιώντας έναν γιγάντιο ταυρο! Οι κάτοικοι εκείνοι, οι Ταύροι, ζούσαν κάνοντας εμπόριο και με τους υπόλοιπους λαούς της μαύρης θάλασσας, όπως τους κιμμέριους, τους γότθους, τους σκύθες και άλλους. Μάλιστα στην αρχαία ελληνική μυθολογία σώζονται κάποιοι μύθοι που αφορούν την περιοχή αυτή. Η Ταυρίδα είναι ο τόπος στον οποίο στάλθηκε η Ιφιγένεια μετά τη διάσωσή της από την ανθρωποθυσία για την οποία την προόριζε ο πατέρας της ο Αγαμέμνωνας. Αυτός ο μύθος εμπνεύστηκε από ένα έθιμο που λεγεται πως είχαν οι Ταύροι να κάνουν ανθρωποθυσίες με αποκεφαλισμό όπως μας πληροφορεί και πάλι ο Ηρόδοτος.
Με το πέρασμα των ετών η ελληνική αυτή αποικία εντάχθηκε στο Βασίλειο του Βοσπόρου όπου ιδρύθηκαν και πολλές ελληνικές πόλεις έως τον 2ο αιώνα π.χ και ύστερα από την κατάληψη του από τον Μυθριδάτη, συμπεριλαμβανόταν στο Βασίλειο του Πόντου όπου και παρέμεινε μέχρι τελικά να καταληφθεί από τους Ρωμαίους. Οι πληθυσμοί αυτοί παρέμειναν ενεργοί καθόλη την διάρκεια της ρωμαικής εποχής και λόγω των εισβολών των Μογγόλων στον βορά οι Έλληνες περιορίστηκαν στους νότιους λόφους της Κριμαίας. Εκεί είχαν χωριστεί σε δύο ομάδες, στους ελληνικής καταγωγής τουρκόφωνους Ουρούμ και στους Πόντιους που είχαν τα ελληνικά σαν μητρική γλώσσα. Οι ομάδες αυτές συνηπήρχαν με τους Τατάρους της Κριμαίας ακόμη και κατά την διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας μέχρι που η Ρωσική Αυτοκρατορία προσάρτησε την Κριμαία το 1783. Τότε η αυτοκράτειρα Αικατερίνη η μεγάλη αποφάσισε να μετατοπίσει τον πληθυσμό των Ποντίων βοριότερα, στις βόρειες ακτές της Θάλασσας του Αζόφ. Εκεί θα ιδρύσουν μια νέα πόλη, στην οποία θα δώσουν το όνομα της Παναγίας και θα ονομαστεί Μαριούπολη. Η νέα επικράτεια λοιπόν που προοριζόταν για τους Έλληνες ήταν μεταξύ Μαριούπολης και Ντόνετσκ.
Εκεί μεταφέρθηκε η ελληνική μητρόπολη της Ουκρανίας. Δημιουργηθηκαν 23 ελληνικά χωρία αλλά ακόμη και στην Οδησσό, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της σημερινής Ουκρανίας, υπήρχε μία καλά οργανωμένη ελληνική παροικία. Από εκεί και έπειτα η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Το 1814 ιδρύθηκε στην Οδησσό η Φιλική Εταιρεία, ενώ την ίδια χρονιά λειτούργησε και το πρώτο ελληνικό σχολείο.

Φτάνοντας στα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, ως τμήμα της μεγάλης εκκαθάρισης του Στάλιν, πραγματοποιήθηκε η λεγόμενη ελληνική επιχείρηση της Εν Κα Βε Ντε. Κατά τη διάρκεια αυτών των διώξεων 30.000 Έλληνες της περιοχής στάλθηκαν στα γκούλαγκ της Σιβηρίας, ενώ υπολογίζεται πως δολοφονήθηκαν σχεδόν 6.οοο άτομα. Τα επόμενα χρόνια οι ομογενείς εκεί βίωσαν την ύφεση αλλά μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης η ομογένεια άρχισε και πάλι να ανακάμπτει.

Πλέον, τους Έλληνες της Ουκρανίας τους συναντά κανείς παντού στην χώρα! Είναι ενταγμένοι στο σύνολο, είναι γιατροί, δάσκαλοι, καταστηματάρχες και ακαδημαικοί. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 στη χώρα διαμένουν 91.500 Έλληνες αλλά μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014, ορισμένες ελληνικές κοινότητες εντάχθηκαν στη ρωσική επικράτεια.
Σήμερα, οι Έλληνες αυτοί ομογενείς περνάνε μια από τις χειρότερες κρίσεις στην σύγχρονη ιστορία τους αλλά η παράδοση των 27 αιώνων που τους ακολουθεί, είμαστε βέβαιοι πως θα τους βοηθήσει να αντέξουν και να συνεχίσουν την διαχρονική τους πορεία!
Διαβάστε ακόμα:
Η ιστορική ενεργειακή συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ που υπεγράφη πρόσφατα σηματοδοτεί μία νέα εποχή για την ενεργειακή στρατηγική της χώρας, προωθώντας την Ελλάδα σε κεντρικό παίκτη στον ενεργειακό χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η συμφωνία αυτή, που περιλαμβάνει μια μακροχρόνια 20ετή σύμβαση προμήθειας υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από τις...
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί σημαντική αύξηση των ανιχνεύσεων ρωσικών drones πάνω από ευρωπαϊκές πόλεις και ευαίσθητες περιοχές, με τις ευρωπαϊκές αρχές να μιλούν για μια νέα απειλή που συνδέεται με τον υβριδικό πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ευρώπης, τη συλλογή πληροφοριών, αλλά και τη δοκιμή των αμυντικών αντανακλαστικών του ΝΑΤΟ.
Η Κίμπερλι Ανν Γκιλφόιλ γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1969 στο Σαν Φρανσίσκο. Η μητέρα της ήταν Πουερτορικάνα και η οποία πέθανε από λευχαιμία όταν η Κίμπερλι ήταν 11 ετών, ενώ ο πατέρας της, Ιρλανδικής καταγωγής, υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό. Μεγάλωσε ως ρωμαιοκαθολική και αποφοίτησε από το Λύκειο Μέρσι Σαν Φρανσίσκο το 1987. Σπούδασε πολιτικές...





