Η έννοια του κάλλους είναι μία από τις βάσεις της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης που περιλαμβάνει τόσο την εξωτερική ομορφιά όσο και τις αρετές και ηθικές αξίες. Το κλασικό ιδεώδες ομορφιάς λάτρευε ένα λεπτό σώμα και ένα πρόσωπο με αρμονικές αναλογίες και εντελώς λεία επιδερμίδα, θεωρώντας πάντα ότι η ομορφιά είναι θεόσταλτο δώρο. Για να φροντίσουν την ομορφιά τους, οι γυναίκες και οι άντρες της Αρχαίας Ελλάδας είχαν τις δικές τους συνήθειες περιποίησης μαλλιών αλλά και μακιγιάζ.
Μακιγιάζ στην Αρχαία Ελλάδα
Το μακιγιάζ στην Αρχαία Ελλάδα αναζητούσε πάνω απ' όλα μια λευκή αψεγάδιαστη επιδερμίδα. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιούνταν διαλύματα με βάση τα κεριά και τον λευκό μόλυβδο (ανθρακικό μόλυβδο). Παραδόξως, λέγεται ότι το ίδιο μείγμα των Αρχαίων Ελλήνων χρησιμοποιούσε και η Βασίλισσα Ελισάβετ Α' της Αγγλίας για να επιτύχει το τέλειο ολόλευκο δέρμα που επέτασσαν οι κανόνες ομορφιάς και της δικής της εποχής. Επιπλέον οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν για τα μάγουλά τους ένα μείγμα για να τα βάφουν λίγο πιο ροδαλά. Τα χείλη ήταν χρωματισμένα με κάποιο είδος πάστας ανακατεμένο με σκουριασμένο σίδερο, ώχρες ή κερί μέλισσας.
Kohl- Ο πρόγονος του eyeliner
Το kohl παρασκευαζόταν αλέθοντας το ορυκτό του αντιμονίου, κάτι σαν ξυλοκάρβουνο με γκρι σκούρο χρώμα. Με αυτή την ουσία, η οποία ήταν ήδη γνωστή στους Αιγύπτιους, οι Αρχαίες Ελληνίδες έφτιαχναν ένα ρευστό σκούρο καλλυντικό και έβαφαν το περίγραμμα των φρυδιών τους αλλά και τα μάτια και τις βλεφαρίδες τους.
Αρώματα και κρέμες
Τα ελληνικά αρώματα είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούνται τουλάχιστον από τη Μέση Εποχή του Χαλκού (14ος-13ος αιώνας π.Χ.) και αναφέρονται για πρώτη φορά στη λογοτεχνία στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου, που γράφτηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. Όλα τα φυτά, τα λουλούδια, τα μπαχαρικά και τα μυρωδάτα ξύλα, από μύρο μέχρι ρίγανη, εμποτίζονταν με λάδι για να παράξουν αρώματα. Βέβαια καθώς η βάση τους ήταν το λάδι και όχι το οινόπνευμα που χρησιμοποιούμε σήμερα, η μορφή τους έμοιαζε περισσότερο με πηχτή αλοιφή, η οποία φυλασσόταν σε μπουκαλάκια και χρειαζόταν ένα ειδικό λεπτό εργαλείο σαν κουτάλι για να εξαχθούν.
Κομμώσεις στην Αρχαία Ελλάδα
Μπορεί το θέμα του μακιγιάζ στην Αρχαία Ελλάδα να ήταν σημαντικό αλλά η περιποίηση των μαλλιών ήταν προτεραιότητα τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες της εποχής, οι οποίοι προσπαθούσαν να κάνουν τα μαλλιά τους να φαίνονται τέλεια, αρωματίζοντάς για να μυρίζουν διαφορετικά από το υπόλοιπο σώμα.
Οι αρχαίες ελληνικές κομμώσεις ήταν ανάλογες με το φύλο, την κοινωνική θέση και την ηλικία. Όσον αφορά στους άνδρες, οι πολεμιστές εμφανίζονται στα ομηρικά έπη με μακριά μαλλιά. Αργότερα όμως, προς τον 5ο αιώνα π.Χ, επικράτησαν τα κοντά μαλλιά ή τα μαλλιά πιασμένα σε ρολό, ενώ η μακριά κώμη θεωρούταν προσβολή των δημοσίων ηθών. Στους επόμενους αιώνες επικράτησε το χαρακτηριστικό χτένισμα με ανασήκωμα των μαλλιών πάνω από τη μέση του μετώπου που βλέπουμε στα αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Οι γυναικείες κομμώσεις ήταν ποικίλές και αρκετά περίτεχνες. Πρώτα απ' όλα, οι νεαρές παρθένες είχαν τα μαλλιά τους είτε μακριά, λυτά, δεμένα χαμηλά με ταινία είτε πλεγμένα σε παχιά πλεξούδα που πέφτει στη ράχη, είτε μαζεμένα πίσω σε κοντό κότσο, ο οποίος ονομαζόταν "λαμπάδιο". Γνωστό παράδειγμα των κομμώσεων αυτών είναι και οι Καρυάτιδες.
Αντιθέτως, οι παντρεμένες γυναίκες και οι καλλιεργημένες εταίρες υιοθετούσαν πολλά διαφορετικά χτενίσματα, είτε τυλίγοντας τα μαλλιά τους σε κεφαλόδεσμους, είτε χτενίζοντάς τα στα πλάγια σε κυματιστούς βοστρύχους (μπούκλες) και τυλίγοντας τα με ταινία πάνω από τον αυχένα. Οι δούλες, ήδη από τον 5ο αι. π.Χ., είχαν κοντοκουρεμένα μαλλιά καθώς αυτό συμβόλιζε την αποχή από την σεξουαλικότητα. Καμία γυναίκα ανώτερης κοινωνικής τάξης δεν είχε κοντά μαλλιά εκτός εάν ήταν Σπαρτιάτισσα ή βρισκόταν σε πένθος.
Βαφές μαλλιών στην Αρχαία Ελλάδα
Παρόλο που η πλειοψηφία των Αρχαίων Ελλήνων διέθετε σκουρόχρωμα μαλλιά, τα πιο ανοιχτόχρωμα θεωρούνταν ιδιαίτερα όμορφα και έτσι δεν αποτελεί έκπληξη ότι υπήρχαν διάφορες "βαφές μαλλιών", οι οποίες χρησιμοποιούσαν συστατικά όπως ξύδι και χυμό λεμονιού για να ανοίξουν το χρώμα των μαλλιών. Μάλιστα σύμφωνα με καταγραφές βαφή μαλλιών χρησιμοποιούταν και από τα δύο φύλα και αναφέρονται δύο βασικοί τύποι: ο ένας έκανε τα μαλλιά πιο σκούρα και αποτελούσε ένα μείγμα από βδέλλες και ο άλλος έκανε τα μαλλιά πιο ανοιχτά και χρησιμοποιούσε ένα μείγμα που περιείχε στάχτη οξιάς και λίπος κατσίκας.
Σε ακόμη ένα ταξίδι μας πηγαίνουμε πίσω, στην επικράτεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας περίπου στα 600 μ.Χ. Είναι μια εποχή που παρότι πολλοί θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τον τίτλο του ανίκανου αυτοκράτορα, στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης πρόκειται να καθίσει ίσως ο χειρότερος όλων! Ένας ηγεμόνας που πλήγωσε τόσο βαθιά την αυτοκρατορία...
Σε ένα ακόμη άρθρο επανερχόμαστε στην εποχή της ανατολικής ρωμαικής αυτοκρατορίας, τη γνωστή μας Βυζαντινή αυτοκρατορία! Πολλοί μεγάλοι αυτοκράτορες την κυβέρνησαν, αλλοί έμειναν στην ιστορία για τα κατορθώματα τους κι άλλοι για τις δολοπλοκίες και τα εγκλήματα. Υπάρχει όμως μια ιστορία ξεχωριστή, ενός αυτοκράτορα που έφερε ένα σπουδαίο όνομα, αλλά...
Σε αυτό το άρθρο δεν θα μιλήσουμε για μεγάλους αυτοκράτορες ή κάποιες από τις πολλές δολοπλοκίες που ελάμβαναν χώρα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αυτή την φορά θα μιλήσουμε για κάτι πιο πρακτικό. Όπως είναι γνωστό η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν μια από τις στρατιωτικές υπερδυνάμεις της εποχής της, και για πολλούς αιώνες αποτελούσε φόβητρο για...
