Καλλωπισμός στην Αρχαία Αίγυπτο: Γατίσια μάτια, χαλάουα και λουτρά σε γάλα γαϊδούρας

  Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούσαν την ομορφιά ως ένδειξη αγιότητας και σύνδεσης με τους θεούς. Η περιποίηση του προσώπου, του σώματος και των μαλλιών για εκείνους είχε μία πνευματική διάσταση και τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες είχαν εντυπωσιακές ρουτίνες καλλωπισμού.

 Γατίσια μάτια και πράσινες σκιές 

Ήδη από το 4000 π.Χ., οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν υλικά όπως ο μαλαχίτης και ο μαύρος γαλήνας για τη δημιουργία καλλυντικών που έμοιαζαν με τις σημερινές σκιές ματιών και το eyeliner. Το μακιγιάζ που φορούσαν ιστορικά πρόσωπα της Αιγύπτου, όπως ο Τουταγχαμών και η Νεφερτίτη βασίζονταν σε αυτά τα δύο υλικά: Ο μαλαχίτης ήταν ένα μετάλλευμα χαλκού που παρήγαγε μία σκιά ματιών με πράσινο χρώμα και τοποθετούταν σε όλο το βλέφαρο και κάτω από το οστό του φρυδιού. Ο γαλήνας, ή αλλιώς Kohl, όπως ήταν γνωστός ως καλλυντικό και στην Αρχαία Ελλάδα, χρησιμοποιούταν για να σχεδιάζει μαύρες χοντρές γραμμές γύρω από τα μάτια, δίνοντάς τους ένα πιο αμυγδαλωτό ή και γατίσιο σχήμα.

Ένα άλλο καλλυντικό που δεν είναι ασυνήθιστο στους τάφους είναι ένα μείγμα κόκκινης ώχρας και λαχανικών που χρησιμοποιείται για το κοκκίνισμα των μάγουλων - η χρήση του στην πράξη φαίνεται σε πορτρέτα της βασίλισσας Νεφερτίτη (περίπου 1255 π.Χ.) στους τοίχους του τάφου της. Για τη δημιουργία των καλλυντικών αναμείγνυαν τα πετρώματα με λίπος, ώστε να πάρουν τη μορφή πάστας. Χρησιμοποιούνταν περίτεχνες παλέτες από σχιστόλιθο, οι οποίες έχουν βρεθεί σε τάφους που χρονολογούνται στην Προδυναστική περίοδο (περ. 6000 - περ. 3150 π.Χ.).

Μυστικά νεότητας στην Αρχαία Αίγυπτο 

 Τα καλλυντικά των Αρχαίων Αιγυπτίων δεν ήταν μόνο για καλλωπισμό, αλλά μερικά είχαν φαρμακευτική αξία, όπως οι ενυδατικές κρέμες που παρασκευάζονταν από λίπη και έλαια ή εκείνες οι λοσιόν και τα προϊόντα από νάτρον και στάχτη που χρησιμοποιούνταν για να καθαρίσουν το δέρμα. Ακόμη, υπήρχαν και άλλα πιο εξειδικευμένα καλλυντικά σκευάσματα, όπως πάστες για την απώθηση των εντόμων, τη θεραπεία της φαλάκρας, την αντιστροφή του γκριζαρίσματος των μαλλιών ή... την εξομάλυνση των ρυτίδων, που δυστυχώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την αποτελεσματικότητά τους. 

Καθαριότητα και ευωδία

Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι έδειχναν μεγάλη επιμέλεια στην καθαριότητα και την ωραία μυρωδιά του σώματός τους. Ο Έλληνας ιστορικός και αφηγητής Ηρόδοτος σημείωσε ότι οι Αιγύπτιοι λούζονταν  πολλές φορές την ημέρα. Πίστευαν ότι η καθαριότητα του σώματος ευχαριστούσε τους θεούς και χρησιμοποιούσαν μάλιστα ένα σαπούνι φτιαγμένο από νάτρον και σόδα. Λέγεται ότι η θρυλική βασίλισσα Κλεοπάτρα είχε το δικό της τελετουργικό μπάνιου, παίρνοντας το λουτρό της πάντα σε γάλα γαϊδούρας για να περιποιηθεί το δέρμα της. Επιπλέον χρησιμοποιούσαν αρώματα, εκ των οποίων το πιο γνωστό ήταν το Κύφι (Kyphi). Ήταν φτιαγμένο από λιβάνι, μύρο, μαστίχα, ρητίνη πεύκου, κανέλα, κάρδαμο, σαφράν, άρκευθο, μέντα και άλλα βότανα και μπαχαρικά.

Ξυρισμένα κεφάλια, περούκες και ζελέ

Συνήθως τα κεφάλια ξυρίζονταν για να αποφευχθούν προβλήματα με τις ψείρες, καθώς και για να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τη ζέστη του κλίματος. Ειδικά οι ιερείς έπρεπε να κρατούν ολόκληρο το σώμα τους ξυρισμένο, συμπεριλαμβανομένων των φρυδιών και των βλεφαρίδων, για να αποφύγουν τις ψείρες και άλλες μορφές ακαθαρσίας. Καθώς μεγάλωναν, τα αγόρια ξύριζαν το κεφάλι τους και τα κορίτσια γενικά έφτιαχναν τα μαλλιά τους σε κοτσίδες ή αλογοουρές. Τα φυσικά χτενίσματα των γυναικών ποικίλλουν από μακριά και ίσια ή με φυσικο κυματισμό. Μετά από έρευνα που έγινε σε νεκροταφείο ηλικίας 3.000 χρόνων στην Όαση Ντάχλα διαπιστώθηκε ότι υπήρχε ένα σκέυασμα με βάση το λίπος σαν το σημερινό ζελέ μαλλιών που χρησιμοποιούταν κατά κόρον και ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά στις κομμώσεις των ταριχευμένων σωμάτων.

  Ακόμη, οι Αιγύπτιοι είχαν τελειοποιήσει την τέχνη της κατασκευής περουκών. Οι πιο ακριβές περούκες φορέθηκαν από τους βασιλείς και φτιάχνονταν προσεκτικά από ανθρώπινα μαλλιά για να μοιάζουν με τα δικά τους. Συχνά διακοσμούνταν με κοσμήματα. Οι φτηνές περούκες κατασκευάζονταν από φυτικές ίνες, μαλλί προβάτου ή άλλες τρίχες ζώων.

 Τσιμπιδάκια φρυδιών και κερί αποτρίχωσης 

Η αποτρίχωση του σώματος αλλά και του προσώπου ήταν αγαπημένη συνήθεια τόσο των γυναικών και των αντρών. Έχουν βρεθεί ξυράφια θαμμένα με ανθρώπους σε τάφους αλλά και κάποια μεταλλικά τσιμπιδάκια που φαίνεται να χρησιμοποιούνταν ήδη την Πρώιμη Δυναστική Περίοδο. Ωστόσο υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τη χρήση του κεριού αποτρίχωσης, το οποίο παρασκευαζόταν από θρυμματισμένα κόκκαλα πουλιών, λάδι, χυμό συκομορίου, θερμαινόταν και εφαρμοζόταν στο δέρμα.

Διαβάστε περισσότερα: